Korekta "starej" faktury nie zawsze możliwa

Pytanie: 28 marca 2012 r. Wnioskodawca wystawił Naczelnikowi US fakturę, która dotyczyła przechowywania pojazdu. W sierpniu 2017 r. Naczelnik US wezwał Wnioskodawcę do zwrotu kwoty ... zł tytułem nienależnego świadczenia. Wnioskodawca nie zgodziła się z tym wezwaniem. W czerwcu br. zapadł wyrok Sądu Rejonowego, w którym Sąd zasądził ... zł tytułem zwrotu wynagrodzenia za przechowywanie pojazdu. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonania korekty faktury z 2012 r.?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 sierpnia 2018 r. (data wpływu 3 września 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktury VAT wystawionej w 2012 r. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktury VAT wystawionej w 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny:

L.K. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą P.

W dniu 28 marca 2012 roku L.K. wystawiła Naczelnikowi Urzędu Skarbowego fakturę VAT na łączną kwotę 2912,95 złotych z terminem płatności na dzień 11 kwietnia 2012 roku. Kwota netto wynosiła 2387,66 złotych, kwota podatku VAT: 525,29 złotych, stawka podatku 22%.

Faktura dotyczyła przechowywania pojazdu. Wystawiona została na podstawie postanowienia z dnia 30.12.2011 roku Naczelnika Urzędu Skarbowego o przyznaniu wynagrodzenia za dozór i przechowywanie pojazdu marki Fiat 126p za okres od dnia 22 listopada 2007 roku do dnia 10 czerwca 2008 roku. Postanowienie zostało wydane na podstawie art. 102 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji i dotyczyło przechowywania pojazdu, którego własność przeszła na rzecz Skarbu Państwa Możliwość przyznania takiego wynagrodzenia nastąpiła dopiero po wydaniu uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 30.11.2010 roku, sygn. akt ... .

W dniu 4 kwietnia 2012 roku Naczelnik Urzędu Skarbowego wypłacił L.K. kwotę 2912,95 złotych.

W dniu 28 marca 2014 roku wydane zostało kolejne postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego. Tym postanowieniem Naczelnik Urzędu Skarbowego przyznał L.K. wynagrodzenie za przechowywanie pojazdu marki Fiat 126p za okres od listopada 2007 roku do czerwca 2008 roku w kwocie 839,98 złotych oraz zwrot kosztów usunięcia pojazdu z drogi w kwocie 325,63 złotych. Razem: 1165,61 złotych.

Pismem z dnia 17 sierpnia 2017 roku Naczelnik Urzędu Skarbowego wezwał L.K. do zwrotu kwoty 1747,34 złotych tytułem nienależnego świadczenia.

L.K. nie zgodziła się z tym wezwaniem.

W dniu 20 czerwca 2018 roku zapadł wyrok Sądu Rejonowego, w którym Sąd zasądził kwotę 1747,34 złotych tytułem zwrotu wynagrodzenia za przechowywanie pojazdu. Wyrok jest nieprawomocny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy L.K. przysługuje prawo do dokonania korekty faktury z dnia 28 marca 2012 roku, opiewającej na łączną kwotę 2912,95 złotych o wartość kwoty 1747,34 złotych. Wówczas wartość faktury po korekcie wynosiłaby 1165,61 złotych.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem wnioskującej L.K. przysługuje jej prawo dokonania korekty faktury z dnia 28 marca 2012 roku, opiewającej na łączną kwotę 2912,95 złotych o wartość kwoty 1747,34 złotych. Wówczas wartość faktury po korekcie wynosiłaby 1165,61 złotych.

Uzasadnieniem dla takiego stanowiska jest treść art. 106j ustęp 1 pkt 4 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, dalej zwaną „ustawą VAT”.

Zgodnie z treścią wspomnianego art. 106j ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku VAT - podatnik wystawia fakturę korygującą w następujących przypadkach:

1. gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. gdy po wystawieniu faktury udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29 ust. 10 pkt 1,
3. gdy po wystawieniu faktury dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. gdy po wystawieniu faktury dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

W rozpatrywanym stanie faktycznym mamy do czynienia z sytuacją określoną w ustępie 1 pkt 4, tj. po wystawieniu faktury - na podstawie prawomocnego wyroku - podatniczka ma obowiązek zwrócić nabywcy część zapłaty.

W stanie faktycznym chodzi o zwrot kwoty 1747,34 złotych brutto (kwoty końcowej). W momencie dokonania zwrotu tej kwoty, tj. przelania na rachunek bankowy nabywcy czyli Naczelnikowi Urzędu Skarbowego powstanie prawo do sporządzenia faktury korygującej.

Zgodnie zaś z art. 29a ustęp 10 pkt 3 ustawy VAT, podstawę opodatkowania obniża się m.in. o zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło.

Z treści postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 28 marca 2014 roku wynika, że do sprzedaży usługi na kwotę 1747,34 złotych nie doszło, dlatego ustalono należne wynagrodzenie L.K. na kwotę 1165,61 złotych, niższą od ustalonej w 2012 roku. Na kanwie tego postanowienia NUS z 2014 roku Sąd nakazał zwrot kwoty 1747,34 złotych tytułem nienależnego świadczenia.

Dlatego znajduje również zastosowanie art. 29a ustęp 10 pkt 3 ustawy o VAT.

W rozpatrywanym stanie faktycznym L.K. ma również prawo do skorzystania z dobrodziejstwa art. 29a ustęp 13 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadkach o których mowa w art. 29 ustęp 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy potwierdzenia otrzymania faktury korygującej.

W rozpatrywanym przypadku nie zachodzi przedawnienie zobowiązania podatkowego, albowiem najwcześniejszy możliwy zwrot świadczenia był w dniu 17 czerwca 2014 roku, to jest po uprawomocnieniu się postanowienia o obniżeniu wynagrodzenia. A zatem nie upłynął jeszcze 5-letni okres przedawnienia.

Wystawienie faktury korygującej w rozpatrywanym przypadku jest możliwe dopiero po fizycznym dokonaniu zwrotu części zapłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, sprzedażą jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Stosownie do art. 29 ust. 4a ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna – art. 29 ust. 4c ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.).

W tym miejscu wskazać należy, że z dniem 1 stycznia 2014 r. weszły w życie przepisy dotyczące m.in. podstawy opodatkowania wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35). Art. 1 pkt 23 ww. ustawy zmieniającej, z dniem 1 stycznia 2014 r. uchyla art. 29 ustawy i art. 1 pkt 24 wprowadza do ustawy art. 29a.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotac...