Jak rozstrzygać wątpliwości podatkowe? Na razie nikt nie wie

Interpelacja nr 34537 w sprawie funkcjonowania w obrocie zasady in dubio pro tributario

Szanowny Panie Ministrze,
Kieruję niniejszą interpelację w związku z wprowadzeniem zmian w Ordynacji podatkowej, polegającej na wprowadzeniu zasady stanowiącej, iż niedające się wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika. Oczywiście Ministerstwu znane są założenia oraz cele niniejszego projektu, zatem nie wydaje się zasadne opisywanie tychże w treści niniejszej interpelacji. Również jej intencją nie jest w żaden sposób bezpodstawna krytyka tego założenia. O ile celowość wskazanej zasady wydaje się uzasadniona, to niewątpliwie jej brzmienie, a co za tym idzie praktyka orzecznicza zarówno organów podatkowych, jak i sądów administracyjnych będzie zgoła odmienna, ze względu na fakt użycia przez ustawodawcę nieprecyzyjnych oraz budzących wątpliwości z punktu widzenia zasad prawidłowej legislacji określeń.

W związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym, zwracam się do Pana Ministra o odniesienie się do następujących kwestii:

1. Czy wobec literalnego brzmienia wprowadzonej zasady będzie ona dotyczyć jedynie podatnika? Co wówczas z pozostałymi uczestnikami postępowania podatkowego, m.in. płatnikiem czy inkasentem? Czy niedające się usunąć wątpliwości nie będą rozstrzygane na ich korzyść?

2. Jakie podmioty, na jakim etapie postępowania oraz w oparciu o jakie kryteria będą decydować w danej sprawie o pojawieniu się wątpliwości? Czy jeśli organy podatkowe, kierując się stricte zasadą fiskalizmu nie będą zainteresowane uznaniem, że w danej sprawie występuje wątpliwość, wówczas zasada ta nie będzie stosowana?

Jej zapis brzmi wyraźnie, iż sprawa będzie rozstrzygana na korzyść jedynie wówczas, gdy pojawi się w niej wątpliwość. Zatem w jaki sposób Ministerstwo zamierza zapewnić aby rzeczywiście wątpliwości były zgłaszane? Co w sytuacji, kiedy organ podatkowy podniesie, że w danej sprawie jest pewny swojej i...